Przed wyjazdem
Wiza
Najwięcej błędnych i niepełnych informacji dotyczy wizy i samej możliwości uzyskania VOA (o tym niżej).
Z punktu widzenia wycieczki do Omany najbardziej interesować będą nas 2 rodzaje wizy:
- na 10 dni – 5 OMR (ok 50 zł|) oraz
- na 30 dni – 20 OMR (ok 200 zł).
Dostępna jest też wiza wielokrotnego wjazdu ważna rok – przy czym jednorazowy pobyt powinien wynosić 30 dni. – 50 OMR (ok 500 zł)
Proces wizowy https://evisa.rop.gov.om/en/home
VOA (wiza po przylocie)
Na dzień 2.11.2019 na lotnisku w Omanie można dostać VOA i raczej nie zanosi się, aby miało to ulec zmianie – przy czym do wizy 10 dniowej doliczana jest opłata manipulacyjna 1 OMR (zapewne analogicznie wygląda to w przypadku wizy 30 dniowej); mimo wszystko znacznie lepiej wyrobić tą wizę wcześniej – zwłaszcza, że możliwość VOA nie jest oficjalnie wspierana przez Oman i pomimo, że okienko jest, to w przyszłości może się okazać, że jednak z niego zrezygnują.
Z znalezionych informacji przejawia się również obraz, iż jeżeli chcielibyśmy przekroczyć granicę przejściem lądowym (autobusem) to nie posiadając wyrobionej on-line promesy, zmuszeni będziemy do zapłaty aż 20 OMR za przekroczenie granicy – niezależnie czy będzie to wizyta krótsza niż 10 dni za którą w innych okolicznościach zapłacilibyśmy 5 OMR.
Wspólna wiza Dubaj <=> Oman
Technicznie nadal istnieje możliwość otrzymania wspólnej wizy Dubaj <-> Oman, niestety w Dubaju- przynajmniej na lotnisku DWC na które lata Wizz Air, nic na ten temat nie wiedzą, w związku z czym nie posiadają niezbędnego ku temu stickera – a bez niego nie dostaniemy darmowej wizy. Na uwagę zasługuje też fakt, że Polska pomimo iż należy do krajów grupy 1, nie jest wyszczególniona na oficjalnej stronie dedykowanej wspólnej wizie z Dubajem. Z tego oraz z powyższego względu lepiej proces wizowy zakończyć przed wyjazdem.
Dzięki temu, że nie mieliśmy wizy, udało nam się uzyskać bardzo dużo ciekawych informacji o pracownika okiena VOA, który był pasjonatem swojego kraju – i gdyby nie fakt, że była północ, a przed nami kilka godzin jazdy i Panda chcąca spać, to pewnie zostalibyśmy z panem jeszcze dużej pogadać.
DOJAZD
Z Dubaju do Muscatu kursuje 3 razy dziennie autobus 201.
Koszt biletu to 5,5 OMR (ok 55 zł w jedną stronę), 9 OMR (ok 90 zł, powrotny).
Wyjazd z Dubaju o godzinach: 7:30, 15:30, 23:00
Wyjazd z Muscatu: 6:05, 15:00, 23:05.
Rozkład z dnia 18.11.2019 do pobrania >tutaj<
Oficjalna strona przewoźnika: https://mwasalat.om/en-us/Services/Intercity-Outside-Muscat .
Przy opuszczeniu emiratu Dubaj drogą lądową dodatkowo płaci się exit fee w wysokości 35 AED (ok 35 zł), w przypadku lotu, koszt ten jest już uwzględniony w bilecie lotniczym.
Mało kto wie, że dostępny jest też inny autobus na trasie Muscat (Ruwi) – Dubai (Deira – DNATA niedaleko Clock Tower) – Al Khanjry Transport , http://alkhanjry.com (strona często nie działa) bilety w cenie 60 AED w jedną stronę / 100 AED w dwie strony.
Wyjazd (o tej samej porze z obu lokalizacji) : 6:00; 15:00
LUDZIE
Ludzie są bardzo uprzejmi i pomocni, nie mieliśmy też większych problemów z barierą językową.
Nieco więcej uwagi należy zachować w bardzo turystycznych miejscach – w szczególności w miejscowości Bidiyah – kierując się na pustynię Wahiba Sands.
O ile do Omanu nie dotarła jeszcze masowa turystyka i z tym związane special price for you, tak w tej miejscowości poziom nagabywania potrafi zbliżyć się do irytującego.
SAMOCHÓD
Pustynia – samodzielne prowadzenie – jako że nigdy nie miałem do czynienia z prowadzeniem po piachu, przed wyjazdem starałem się odnaleźć stosowne informacje na ten temat.
Tak, jazda po Omańskiej pustyni jest prosta i możliwa do wykonania – punkt pierwszy, trzeba mieć auto 4×4, punkt drugi, podjechać spuścić powietrze , punkt trzeci – główne drogi przez pustynie są mocno ubite i przypominają drogę szutrową – po krótkim przyzwyczajeniu się, kierownica sama skręca na wygodniejszy – wciąż mocno ubity piach.
Zdecydowanie w tej kwestii polecam unikać stacji Shell (https://goo.gl/maps/Rr634smKRCfLy3fD7) – na stacji i w jej okolicy znajduje się pełno nagabywaczy, którzy będą starać się wmówić, że bez nich nie przejedzie się pustyni, oferując przy tym usługę obniżenia ciśnienia w oponach „w bardzo atrakcyjnej cenie”. Ponadto na stacji nie działa darmowy kompresor do uzupełnienia powietrza w oponach po powrocie z pustyni – jak można sie domyśleć, zaraz znajdzie się lokalny „przyjaciel” , który wskaże nam właściwy „tani” warsztat.
Zamiast powyższego, polecam udać się na pobliską stację Oman Oil (wyjeżdżając z Shella jako punktu orientacyjnego około 500 m na lewo) – https://goo.gl/maps/PbD158DZKRABPKpH8 , działający darmowy kompresor i warsztat w którym spuszczają powietrze za „co łaska” i co ważniejsze zdecydowanie mniej nagabywaczy – chociaż i tu przykleił się do nas jeden z nich.
Odnośnie samego prowadzenia samochodu – wymagane jest międzynarodowe prawo jazdy – co prawda na lotnisku nikt nas o to nie pytał, jednak w razie ew. kontroli drogowej (bądź przy chęci wjechania na tereny z kontrolą policyjną (np. Jebel Ahdar), może okazać się niezbędne.
Aby wjechać na wybrane drogi terenowe, musimy przejechać przez kontrolę policyjną , która sprawdza czy samochód posiada 4×4 – podjazd nie jest trudny, jednak miejscami jest dość stromy i posiada sporo serpentyn, jednak jest to cały czas dobrze utrzymana droga asfaltowa.
Pozostając w temacie samochodu – paliwo jest stosunkowo tanie – około 2 zł/litr , na większości stacji ceny są praktycznie identyczne, z wyjątkiem samej stolicy, gdzie jest ono droższe o około 10-15 groszy, jeśli planujesz wyjechać poza stolicę, a bak paliwa zaczyna domagać się jedzenia, to lepiej uzupełnić zapasy już po opuszczeniu bram Muscatu.
Orientacyjny taryfikator mandatów, można znaleźć tutaj
ZWIEDZANIE
Meczet w Muscacie – dostępny do godziny 12:00, zwiedzanie to co najmniej 1 godzina, więc warto być wcześniej.
Kobieta powinna mieć suknie/spodnie do samej ziemi – i tu uwaga bez żadnych wcięć – nawet jeżeli będzie długa, a będzie mieć jakieś rozcięcie, to straż meczetowa nie wpuści i trzeba będzie wynająć dość drogą jak za taką usługę – abaję -co najmniej 20 zł.
Mężczyźni – mniej restrykcyjnie, ale spodnie powinny być za kolana.
Wadi Shab – dojście do końca Wadi zajmuje 1 godzinę. Podczas przeprawy rzeką, warto zapytać do której działają łódki powrotne, aby nie utknąć po drugiej stronie rzeki.